Natuurnieuws uit de regio…
Das uitgeroeid - Dassenburcht beschadigd
Natuurpunt Velpe-Mene kon het voorbije jaar vol trots de hervestiging na 35 jaar afwezigheid van de Das in Bierbeek aankondigen. De burcht aan de rand van een beheerd natuurgebied in een holle wegencomplex met bovenaan een akkerstrook in beheersovereenkomst was terug bewoond. We dachten in een veilige omgeving.
Helaas moeten we nu constateren dat de geschiedenis zich na zoveel tijd gewoon herhaalt. De Das is actief uitgeroeid en door misbegrepen beheer – wat in feite neerkomt op natuurvernietiging – is zijn burcht verstoord.
Binnenkort te doen…
Zaterdag 29 maart 2014 vanaf 13u30
Tienen: Spoorpark Tienen. Samenkomst om 13u30 aan achterkant van het station; alle hulp nog welkom!!
Vissenaken: Omgeving Metselstraat en Rozendaalbeekvallei. Vertrek om 13u30 aan Natuur.huis De Gors (lees meer…)
Afsluiting om 17 uur met receptie in CC De Kruisboog
Zondag 13 april 2014 om 13 uur
Wat vliegt daar?
Kriebelbeestjeswandeling voor 'jong en oud' met focus op wilde bijen en hommels in en rond natuur.gebied Terrassenlandschap te Kumtich [meer]
Zondag 13 april 2014 vanaf 7 uur
Focusactiviteit:
Paddepoel BunsbeekVroege vogelwandeling, Hagelands ontbijt en Paddepoelwandeling [meer]
Paasmaandag 21 april 2014
Focusactiviteit:
Natuurspeurdertjes in RozendaalbeekvalleiKinderactiviteit in het natuurgebied in Vissenaken [meer]
Zondag 18 mei 2014 om 14 uur
Wat zwemt daar?
Kriebelbeestjeswandeling voor 'jong en oud' in natuurgebied Rozendaalbeekvallei in Vissenaken met focus op waterdiertjes [meer]
Wist-je-datjes
Start grote paddentrek 2014
Natuurpunt Studie - 21 februari 2014
Het is zover: met miezerregen op heel wat plaatsen en avondtemperaturen rond de 8 °C, zijn de trekomstandigheden gunstig. Padden, kikkers en salamanders ontwaken massaal uit hun winterslaap en de grote paddentrek is begonnen. Amfibieën brengen de winter meestal door aan land, verstopt onder bladeren, een houtmijt of ingegraven in een ondergronds holte.
In het voorjaar ontwaken ze en gaan ze op pad naar hun voortplantingspoel. Doel: een partner zoeken en eitjes afzetten. Door het dichte Vlaamse wegennet moeten veel amfibieën tijdens die tocht een weg oversteken. Vaak eindigt zo’n tocht ‘op weg naar nieuw leven’ in een platte dood. Natuurpunt coördineert jaarlijks in heel Vlaanderen paddenoverzetacties.
Meer info vind je op www.paddenoverzet.be
Actie: Wat vangt de kat?
Met de actie ‘Wat vangt de kat’ probeert Natuurpunt het grote publiek en vooral hun huiskatten in te schakelen om meer meetgegevens te kunnen verzamelen. In Vlaanderen leven naar schatting één miljoen katten. Die vangen gemiddeld twee prooien per maand, of samen zo'n 24 miljoen prooien per jaar: een potentiële schat aan informatie over de verspreiding van muizen dus. Gevraagd wordt om elke vangst van de kat te melden via www.waarnemingen.be, de soortgroep te bepalen en enkele foto’s toe te voegen ter controle.
Wat doet de uitzonderlijk zachte winter met de natuur?
Achter ons ligt de op een na warmste winter sinds het begin van de waarnemingen in 1833. De gemiddelde temperatuur in het KMI-meetstation van Ukkel bedroeg 6,3 °C, flink hoger dan het normale gemiddelde van 3,6 °C. Verder lag het aantal geregistreerde vorstdagen op drie, een absoluut laagterecord. Hebben die uitzonderlijke omstandigheden ook uitzonderlijke effecten op de natuur?
Het antwoord is genuanceerd. Afhankelijk van de soortgroep zijn er voorlopig geen dan wel kleine effecten van het warme weer. Zo zijn de dagvlinders wel talrijker en vroeger van de partij, maar zit de paddentrek op schema. De meeste trekvogels schuiven hun normale timing hoogstens één week voorop. De verklaring: met een winter die continu te zacht was, is het signaal om te ontwaken, vliegen of baltsen minder sterk dan na een vorstperiode die abrupt eindigt met warme temperaturen.
Om het evolutionaire effect in te schatten, is meer tijd en onderzoek nodig. Als we voortaan altijd zulke zachte winters krijgen, dan zullen soorten zich kunnen aanpassen, en zullen er steeds vaker soorten uit zuidelijkere streken opduiken. Maar als we zoals de klimaatmodellen voorspellen een hogere mate van wisselvalligheid en meer extreme situaties krijgen: het ene jaar extreem koud, het andere extreem warm, dan kunnen soorten zich moeilijk aanpassen, en kunnen we ook veel negatievere effecten verwachten. Al blijft het erg moeilijk te voorspellen wat er precies zal gebeuren.
Lees er alles over in het artikel van Natuurpunt Studie van 11 maart 2014: www.natuurbericht.be
Herfsthangmatspin is Europese Spin van het jaar 2014
Bron: Belgische Arachnologische Vereniging - Arabel - 27 januari 2014
Elk jaar kiezen 82 spinnendeskundigen uit 26 Europese landen een 'ambassadrice' om de fascinerende diergroep van de spinnen in de kijker te brengen. Voor 2014 is de Herfsthangmatspin verkozen tot Europese spin van het Jaar. Dat is geen toeval: de soort is de meest zichtbare vertegenwoordiger van de hangmatspinnen in onze tuinen, en daarnaast houdt ze er ook een bijzonder samenwoningscontract op na.
Vrouwtje met prooi. Foto: Ronny Petitjean
Typisch hangmatweb met oplopende draden. Foto: André HermansDe Herfsthangmatspin behoort tot de familie van de hangmatspinnen. In België is ze met 262 vertegenwoordigers de grootste spinnenfamilie. Hangmatspinnen weven een karakteristiek web, en daar danken ze hun naam aan. Het bestaat uit een horizontaal matachtig gedeelte, dat via een dradenconstructie langs boven en onder is opgespannen. De Herfsthangmatspin is redelijk duidelijk te herkennen aan de combinatie van driehoekige tekeningen op het achterlijf en de donkere 'stemvork-vormige' tekening op het kopborststuk (= het voorste gedeelte van het spinnenlichaam). Het web van de Herfsthangmatspin wordt vaak in gras en de lagere kruidenlaag gesponnen. Zoals alle hangmatwebben, bestaat het uit een horizontale mat, met vaak hoog oplopende verticale draden daarboven. Je vindt de spin bijna altijd ondersteboven hangend aan de horizontale mat. Wanneer een prooi tegen de verticale draden vliegt, valt ze vervolgens op het matgedeelte waaronder de spin hangt. Die volgt de trillingen die de prooi in het web veroorzaakt en kruipt tot onder de plek waar de prooi zich bevindt. Vervolgens bijt ze – door haar web – in de prooi en injecteert die met gif. Typische prooien zijn kleine insecten zoals muggen, vliegen en kevers.
